About

Είμαι απόφοιτος Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και τα τελευταία χρόνια μεταβαίνω επαγγελματικά στον χώρο της Ψυχολογίας.
Έχω εργαστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε διεθνή ανθρωπιστικό οργανισμό, στον τομέα προστασίας προσφύγων, εμπειρία που με έφερε σε βαθιά επαφή με τη δύναμη και την ευθραυστότητα του ανθρώπου μέσα σε ακραίες συνθήκες.

Σπουδάζω Ψυχολογία και παράλληλα εκπαιδεύομαι στην Προσωποκεντρική – Focusing Προσέγγιση, αναζητώντας τρόπους με τους οποίους η θεραπευτική παρουσία μπορεί να καλλιεργήσει επίγνωση, αυθεντικότητα και εσωτερική συνοχή.

Τα ερευνητικά και προσωπικά μου ενδιαφέροντα εστιάζουν στη σύνδεση μύθου, θρησκείας και ψυχολογίας, με έμφαση στη λειτουργία του Ιερού ως μηχανισμού προσωπικού και συλλογικού μετασχηματισμού.

Παράλληλα, έχω ολοκληρώσει την πρώτη μου συγγραφική εργασία, η οποία βρίσκεται σε διαδικασία έκδοσης.
Μιλώ Aγγλικά, Γερμανικά και Ισπανικά.

Μέσα από κάθε δραστηριότητα — επαγγελματική, ερευνητική ή δημιουργική — επιδιώκω έναν κοινό στόχο: την κατανόηση του ανθρώπου, της πορείας του και των συμβόλων που δίνουν νόημα στην ύπαρξη.

«Ανάμεσα στο Ορατό και το Άρρητο»

Ασχολούμαι με την ψυχολογία, τη θρησκεία και τον μύθο — τρεις τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος επιχειρεί να προσεγγίσει το άγνωστο μέσα του.
Η πορεία μου κινείται ανάμεσα στην επιστήμη και την εσωτερική αναζήτηση,
ανάμεσα στη λογική της παρατήρησης και στη γλώσσα του συμβόλου.

Η ψυχολογία, για μένα, δεν είναι απλώς θεωρία για τον νου.
Είναι αρχαιολογία της ψυχής: μια διαδικασία αποκάλυψης των στρωμάτων νοήματος που κρύβονται πίσω από τα γεγονότα της ζωής.
Κάθε άνθρωπος είναι ένας τόπος γεμάτος ιστορία — και κάθε ιστορία κρύβει μια υπόγεια ιερότητα.

Η εσωτερική παράδοση και οι αρχαίοι μύθοι με διδάσκουν να ακούω τις φωνές του ασυνειδήτου.
Η επιστήμη, από την άλλη, μου θυμίζει να παραμένω ακριβής, καθαρός, ταπεινός μπροστά στα δεδομένα.
Ανάμεσα σε αυτά τα δύο ρεύματα δεν βλέπω σύγκρουση, βλέπω συνομιλία.

Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να κατανοήσω πώς το Ιερό — ως εμπειρία, όχι ως δόγμα — εξακολουθεί να αγγίζει την ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου.
Να δείξω ότι το υπερβατικό δεν ανήκει μόνο σε ναούς και τελετές, αλλά και στις πιο σιωπηλές στιγμές του εαυτού.

Η έρευνα, και η γραφή μου υπηρετούν αυτή την πρόθεση:
να γεφυρώσω τον επιστημονικό λόγο με την πνευματική αναζήτηση,
ώστε η ψυχολογία να ξαναγίνει αυτό που κάποτε υπήρξε — μια σοφία για την ψυχή.